Het zal jullie vast niet verbazen: Ebi is iemand die graag met handen en voeten praat...gebaren ondersteunen de emoties nou een keer zo lekker!
Nu is miniman aan het transformeren naar een puber van formaat en zo worden Ebi's gebaren ook wel eens wat heftiger(....alsof dat helpt hihi)
Zo ook een tijdje geleden, met een vliegende vaart in de richting van de gang wijzen liep iets minder goed af..
Even vergeten dat ik in de keuken stond en erg dichtbij een openstaand kastje.....
Ik sloeg dus met diezelfde vliegende vaart tegen de punt van het kastdeurtje, puber liep niet in de bedoelde richting maar kwam niet meer bij van het lachen, in het kader van "eigen schuld, dikke bult". Nu kwam er uit mijn mond ook niet bepaald een gebed maar hield ik me daarna wijselijk stil. Hup in de auto op naar het werk..niet meer aan denken en niet naar kijken.
Ebi is wat blessures aangaat een echte struisvogel..hup kop in het zand, niks aan de hand.
Nu was er uiteraard wel wat aan de hand, letterlijk en figuurlijk, door de
klap tegen het deurtje hebben de handwortelbeentjes een deuk
opgelopen en was weinig mogelijk met mijn rechter!hand
Dus vandaar geen blogs, geen haakwerk en geen gefreubel.
Nu gaat het langzaam weer beter en heb ik de eerste haaksteken inmiddels
al weer gemaakt, niet veel om te laten zien dus een fotoloos blog.
Ik gebaar inmiddels als vanouds weer druk ter ondersteuning van mijn verhalen,
ik zorg nu alleen wel dat ik niet meer zo
dicht bij de keukenkastjes sta!
Fijne dag!
Ebi
